Burgemeester bij Christoffel

Burge­meester op bezoek bij Kind­centrum Christoffel

Wanneer een leerling geen fiets heeft om naar school te komen, organiseert Kindcentrum Christoffel een inzamelingsactie. Heeft een kind geen warme jas? Dan neemt een leerkracht er een van haar thuis mee. Stille armoede klinkt misschien als een ver-van-je-bed-show, maar dit gebeurt hier, in Tilburg, binnen de wijk Zorgvlied.

Toch ontvangt Kindcentrum Christoffel, dat in deze wijk staat, geen extra financiële middelen om kinderen de ondersteuning te bieden die ze nodig hebben. Dit terwijl het kindcentrum juist een krachtig voorbeeld is van inclusie, waar diversiteit als een rijkdom wordt gezien. Met een gemixte populatie krijgen kinderen hier de kans om van en met elkaar te leren, ongeacht achtergrond of thuissituatie. Inclusieve interventies, zoals de Thuiskamer, zijn hierin onmisbaar en bewijzen dagelijks hun waarde.

In gesprek met de burgemeester

Kindcentrum Christoffel in Tilburg heeft burgemeester Theo Weterings uitgenodigd om niet alleen kennis te maken met het kindcentrum, maar vooral om de urgente situatie onder de aandacht te brengen. Op papier lijkt Christoffel zich namelijk in een welvarende wijk te bevinden, maar de realiteit is veel complexer. In werkelijkheid bestaat de wijk uit grote sociale tegenstellingen: van een villawijk tot buurten met gezinnen die in stille armoede leven. Het kindcentrum weegt daardoor ‘te hoog’ en valt, mede daardoor, buiten de regels voor subsidies en fondsen.

De kloof tussen beleid en praktijk

De schoolweging, zoals vastgesteld door het CBS, wordt berekend op basis van onder andere het opleidingsniveau en herkomst van ouders. Dit model houdt echter geen rekening met specifieke situaties, bijvoorbeeld die van Christoffel. Kinderopvang en onderwijs worden nog steeds als gescheiden werelden gezien, terwijl juist een geïntegreerde aanpak nodig is. Door gezamenlijk middelen in te zetten voor onderwijs én opvang, kunnen kinderen de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. In de praktijk heeft het kindcentrum te maken met veel kinderen die extra ondersteuning nodig hebben. Door de classificatie krijgt het kindcentrum geen financiële middelen om cruciale interventies voort te zetten, zoals de ‘Thuiskamer’—een prikkelarme ruimte waar kinderen zich kunnen terugtrekken en op adem kunnen komen onder begeleiding van een pedagogisch expert. 

Om bewezen effectieve interventies, zoals de schoolhond, de peergroep, het Leerlab en de Thuiskamer, te behouden, is structurele financiering nodig. Zonder deze middelen is Christoffel genoodzaakt de groepsgrootte te vergroten om de extra ondersteuning te bekostigen. Dit is niet wenselijk, omdat elk kind de aandacht en begeleiding verdient die nodig is om zich optimaal te ontwikkelen.

Echte verhalen, echte kinderen

Tijdens het bezoek van de burgemeester werden echte verhalen van kinderen gedeeld om de menselijke kant van dit probleem te benadrukken. Zonder passende ondersteuning kunnen deze kinderen vastlopen in het onderwijs, thuis komen te zitten of zelfs op het verkeerde pad raken. De zorgvraag van deze kinderen stopt niet om 15:00 uur. Kindcentrum Christoffel streeft naar een doorgaande ondersteuningsstructuur van 0 tot 13 jaar, zodat kinderen gedurende hun hele ontwikkeling de juiste begeleiding krijgen. Door een combinatie van onderwijs, opvang en zorg kunnen problemen in een vroeg stadium worden aangepakt. Maar daarvoor is structurele financiering nodig.

Kijk naar de kinderen, niet naar de cijfers

Christoffel onderneemt nu zelf allerlei initiatieven, zoals in de eerste alinea genoemd. Maar incidentele acties zijn geen oplossing voor een structureel probleem. Xpect013 roept beleidsmakers op om verder te kijken dan de cijfers en de echte situatie in overweging te nemen. Ieder kind verdient een kansrijke start, waar hun wieg dan ook staat. Het is tijd om regels aan te passen en ervoor te zorgen dat kinderen die ondersteuning nodig hebben, die ook krijgen—ongeacht de ‘papieren werkelijkheid’.